verhaal
17 dec 2016
Zo aangekomen op Texel of zeg je in Texel? Hier begint dus mijn stage van twee dagen op mezelf zijn, als voorbereiding op mijn vakantie van drie maanden van april tot juli volgend jaar naar Portugal en terug.
Heb een plek gevonden in de Koog wat op het eerste gezicht niet de plek is om tot rust te komen. Het hotel is aan de dorpstraat midden in het dorp en waarschijnlijk in de avond het feestgedruis los barst. Maar het is half november en midden in de week dus wellicht valt dat mee.
Na de koffer uitgepakt te hebben, dat wil zeggen mijn kussen er uit gehaald. Trek ik de stoute schoenen aan en wandel naar het strand. Lekker grijzig weertje net geen regen en ik geniet van het uitzicht en wandel even langs het strand richting mijn eerste versnapering. Ben ongeveer vijf minuten alleen onderweg en vind het mooi geweest en ga Piet bellen. Piet is een oude buurman van me, ik bedoel niet zozeer oud maar hij woonden vroeger naast mij. Hij heeft een huisje op Texel, maar dat is niet alles hij is er ook nog eens geboren en getogen. Dus een echte eilander. Na tegen beter weten in zijn 06 gedraaid te hebben, welke hij namelijk eigenlijk nooit opneemt, probeer ik zijn 010 nummer en tot mijn grote verrassing wordt opgenomen maar niet door Piet maar door Els. Els alweer ik weet niet hoelang zijn levenspartner, dus ook mijn oude buurvrouw. Els is zeker geen eilander maar een echt stadsmens wars van stranden, stilte, ruizen van golven en dergelijke.
“Hoi Els ben verrast dat je opneemt ben je tegenwoordig niet meer bezig met de edele taak om onze aanstormende jeugd op te leiden” het was namelijk twee uur middags. ” ja ik werk wel, maar werk thuis”. Oh ja bedacht ik mij, ze geeft niet meer uitsluitend les maar heeft net als veel van haar leeftijdgenoten de status van manager bereikt en dan werk je thuis. Iets wat er bij mij nog niet goed in zit, maar ja er zit ook een kleine generatie kloof tussen Els en mij. “Zeg Els raad jij nu eens waar ik zit.” Helaas kwam ze niet verder dan dat ik voor haar deur sta. waarna ik opbiechtten dat ik in Texel was het eiland van haar Piet. En wel als voorbereiding op mijn reis volgend voorjaar. “Ik loop hier nu al een tijdje alleen minsten tien minuten dus dacht ik het wordt tijd om met iemand te praten en aangezien ik op het eiland van Piet zit bel ik Piet en krijg jouw aan de lijn. Maar wat is het hier stil. geen mens, geen beesten, geen natuur helemaal niets, alleen veel zand en als maar golven.””Vertel mij ik weet er alles van.” Voordat ik haar de kans gaf om weer hele verhalen van haar over van alles en nog wat aan te moeten horen, nam ik het gesprek gelijk weer over, immers ik wilde met iemand praten en niet andersom. “En dan dat geluid van die golven wat geruis van de zee wordt genoemd. Ik vertel je is het net alsof je langs de A13 tijdens de spits loopt, een continu geruis. Waarbij je moet bedenken dat je dat geruis op de A13 nog kan stoppen door alle bijvoorbeeld alle roden kruizen aan te zetten. Maar dat geruis van de golven gaat maar door ook avonds en nachts. De man of vrouw die dat regelt slaapt nooit.” “Jos vertel mij wat, ik weet er alles van. Je begrijpt nu misschien ook beter als ik jouw vertelde van al die dagen die ik moet doorbrengen op dat eiland een ramp zijn, maar je doet voor de relatie. Maar goed daar weet jij natuurlijk weer alles van.” Wat ze hiermee bedoelde ontging mij, maar ik durfde toch geen nadere uitleg te vragen. Immers het antwoord zal waarschijnlijk voor mij waarschijnlijk te confronterend zijn gewest. Enfin daarna vertelde ze nog dat Piet morgen naar Texel gaat en mij zal bellen omdat hij met mij over een project wilde praten en een happie en eten en drinken. Godver denk ik nadat het telefoongesprek is afgelopen. Daar gaat mij trainingsstage voor het alleen zijn.
Zo aangekomen bij P19. Ja die Texelse mensen zijn creativiteit met de namen van hun zeepaviljoens. P staat voor paal en 19 is het nr.
Ik heb trek in gewoon broodje gebakken ei. Maar daar gaat die weer geitenkaas met rucola honig mozzerreal bieslook roomkaas ed. Of de trio uitsmijter met drie eieren. Nu is drie eieren voor iemand die twee dagen alleen is natuurlijk veel te veel. Maar dacht er zijn eieren. En jawel na de kok uitgelegd hoe 1 ei te bakken en die tussen een broodje te proppen kreeg ik mijn broodje gebakkken uiteraard moest ik wel tololeren dat er wat gras ofwel sla met zo een rood randje op moest. Maar geluk had ik dus deze keer want de flexibiliteit die deze tent had tref je niet overal. Bij het afrekenen ook creativiteit trouwens een uitsmijter met drie eieren ham en/of kaas koste volgens de kaart rond de 8 euru. Dus een broodje met een ei is zes. Klopt toch zie ik een plak kaas 40cent. Een plak Han 40 cebnt twee texelse eieren 1€ dus 8- ongeveer twee is zes. Genoeg gerekend en verder met mijn oefening van de eenzame tocht langs de ruizende golven. Begon er net van te genieten laten we zeggen nu tocht wel een dikke vier minuten struikel ik bijn over een hond met een bal in zijn mond die ik blijkbaar weg moest gooien. Nu is dat geen probleem maar bij Bie hond hoort natuurlijk weer een vrouw en weg is mijn poging om eenzaam langs de ruizende golven te lopen. De hond leek trouwens spreken op Corsica dat was onze hond die we uit Corsica hebben meegenomen. Ja bij het geven van namen zijn we creatief. We meenemen moet ik even nuanceren. Daan mijn jongste zoon en zijn moeder wilde hem meenemen en koen mijn oudste zoon en ik hebben dat moeten gedogen om de vakantie niet te verpesten. Ik heb daar nog wel iets tegengas gegeven maar toen Daan voorstelde dat als die hond ( hij had toen nog geen naam) met ons meeloopt dan mag hij mee zo niet dan niet. Oké in orde. Stom van mij want ik had geen verdere spelregels bedongen. Om er voor te zorgen dat die hond mij zou lopen nam Daan een stukje kas in zijn hand achter zijn rug. Toen ik daar wat van zei. Merkte hij alleen maar op dat we hoe en op welke manier meelopen hadden we het niet overgehad. Zo nu aangekomen bij paal 20 waar zoals u al raad de tent P20 staat aldaar aangekomen me getrakteerd op een klein biertje. Dat voel trouwens nog niet mee om een klein biertje te bestellen ze hadden namelijk alleen maar grote glazen bier. ( veel Duitsers in Texel). Nadat ik de juffrouw op een klein glaasje achterover bar had gewezen kon het toch. Flexibele horeca mensen hier. Ben benieuwd wat ik voor dat kleine biertje moet afreken een ( groot) biertje kost 3,4€ Ik reken het zelf even dat is een Rick van mij. Stel Een liter bier inkoop is ongeveer 1€. In een (groot) zit denk ik ,30 in een kleintje ,22. Dus ,08 lietre is 8 cent dus ik houd rekening met 3,32€ afgerond 3,35€.
Zo na nog een klein biertje te hebben genome weer op toer naar paal 21 waar ogevver mijn hotel staat. Het wordt al donker ga me dus maar voorbereiden voor het eten en daarna op mijn eerste eenzame de nacht. Gelukkig is er een serie op tv. Oj het efrekenen viel niet tegen twee kleine biertjes 6.4€ Met fooi 7€.